“Büyükler hiçbir şeyi kendiliklerinden anlamıyorlar. Onlara daima bir şeyleri açıklamak zorunda olmak, çocuklar için ne sıkıcı bir durum.”
İnsanların nerede oldukları asla bilinmez. Rüzgar onları oradan oraya gezdirir durur. Köklerinden mahrumdurlar bu da onlar çok rahatsız eder.
Ama beni kendine alıştırırsan birbirimize muhtaçlık duyarız. Gözümde, dünyada eşin benzerinin kalmaz. Senin gözünde de benim eşim benzerim olmaz…
”Kendini yargılamak diğerlerini yargılamaktan daha güçtür. Kendini yargılamayı başarabilirsen gerçek bir bilgesin demektir.”
İnsanların artık hiçbir şeyi anlamaya vakitleri yok. Onlar her şeyi tüccarlardan satın alıyor. Ancak dost satan tüccar olmadığı için artık insanların dostları yok.
İnsanlar hayal etmekten mahrumdurlar. Onlar yalnızca kendilerine söylenenleri tekrar edip dururlar.
”Gülü senin için değerli kılan ona harcadığın vakittir.”
Elbette seni inciteceğim, elbette beni inciteceksin. Elbette birbirimizi inciteceğiz. Fakat bu varoluşun mutlak şartıdır. Bahar olmak, kışın riskini kabul etmek demektir. Var olmak, var olmama riskini kabul etmektir.
“İnsan fakat yüreğiyle baktığı vakit doğruyu görebilir. Gerçeğin mayası gözle görülmez.”
Sizin Dünya’da beşerler, bir bahçede beş bin gül yetiştiriyorlar, tekrar de aradıklarını bulamıyorlar.
