Ukraynalı Bir Okulda, 12 Kişi Savaşın Sonunu Ya Da Kendilerini Bekliyor

Ms. Kuznets’a ve Dmitry, “bizim insanlara” 70 kişiyle 3 Mart’ta geldi. Bodrum nemli ve çürüktü. Gıda ve hijyen gibi temel ihtiyaçlar, insani yardım yardım gelene kadar boşaltılan apartmanlardan alındı.

Bu gösterinin sonuncusu olan 48 okul vakası. Natalia S. O ve 18ry oğlu Yevgeny iki nedenden dolayı kalıyorlar. Yağmalanmaya karşı korunmak ve okullarının arzu etmek isteyen ve mezun olmak isteyen öğrenciler. Sessiz, yarı karanlıkta Rubik küplerinde büyümek için uzun evgen okulunda öğrenciler olan Yevgen’in (en saat dokuz dakikadır) taslak eğitimden sonra.

“İşte böyle,” dedi bir şekilde. (980070) Rus beyazi odai önce önce, No. 17 öğrenci olan, olan, duvarlı hoş bir eğitimydi. Yeni projeksiyonları, 25 metrelik bir havuz ve hoş büyük pencereleri vardı.

Ancak en az dört top mermisi kampusu kampından bir adam öldürünkten sonra, çoğu pencere kırıldı, bazı sınıflardan oluşan paketlerden oluşurdü, sıva duvarlardan ve havuzun suyu gidiş bir gri. İkinci Dünya’da Sovyet askerlerini onurlandıran bir okul müzesi sergisi, bodrum katında savunma için çatışmadan kalma savaşından bir Alman miğferi için ayrıldı.

“Burada yaşamak korkunç,” dedi Yevgeny. “Evet, ayırmak istiyorum. Ama ailem burada, ben nasıl yapmalıyım?”

Şubat, Mart’a ve Mart’tan Nisan’a dönerken, 172 numaradan çıkış yavaş yavaş. .Saltivka en az bir çok mahallede planlanabilir.

(9701) )

Okul sakinleri aylardır

Okul sakinleri aylardır. Sıhhi tesisat mevcut değil. Güç, birkaç günde bir kaç saat çalışan küçük bir jeneratörden gelir ve yataklar, okul sıraları ve jimnastik minderlerinden yapılır. Eğlenmek için okul mezunları ve “Joseph Stalin: The Last Years, the Last Days” belgelerini de dahil olmak üzere eski VHS kasetlerini izleyenler.

“Savaş hakkında ağır filmler izlemiyoruz” dedi, doğum günü bir buket lale ile kutlanan bir pazarlamacı olan 66 Nisan’da Olga Altukhova.

Bayanukhova, engelli engelli ve Alttaki engelli çocuğu hala 40’ın civarında olduğu ve takdir edildiğinden ayrılamayacağı için gözden geçirilecek. Çoğu zaman bir bodrumdan çıkıyor ve kullanıma uygun kattan pencerelerden doğru duruma uygun olarak kapsamlıyla bahsediliyor.

Gitme korkusu da bilinmeyen tarafından besleniyor. 12 kişi, kaçanlar hakkında endişe verici hikayeler duydu.

“Dün Kharkiv’in başka bir taşınan bir arkadaşla telefonda konuşuyordum” dedi Bayan Kuznetsova. “Artık sade erişte yiyoruz, hiçbir şey olmayan ve biz onları çağırdıktan sonra gönüllüler herhangi bir şey getirmeyecekler” diyor.

gerçekten de, 172’nin konumu – pratik olarak önde – insani yardım araçları ve kar amacı gütmeyen ziyaretleri anlamına gelir.

“İnanılmaz besleniyoruz” diye ekledi Bayan Kuznetsova. “Hayatta kalanlar, yaşamlarını sürdürerek burada tüketenler.”

No. 172 o kadar çok ekmek attı ki, çoğu bozuluyor. Tasarlanmış her gün bir mukim bir somunu kırar ve bir grup ilani besler, onlar da topçu ateşi yakınlarına dönmeden önce kısa bir süreliğine havalanır.

Mahalledeki sakinleri, apartmandan gidişnlar için bir sınıftan görevi görerek, mahalledeki de bunlarınva yardımcı oluyor. İnsanlar, Bayan Altukhova’nın bir seyir defterine ait listede yer aldığından, okuldan, tuvalet malzemeleri ve ikinci bölümden oluşan kişilerden oluşur.

hafta sonu, Pazar günü Paskalya’na giderken, geçen gün geçirmek için bir öğle yemeği için toplanacaktı; bu iş, atanan aşçı olan 44 düşen Bayan Afanasenko’ya.

Pazar gününden sonra olanlardan olan günlük hayatındaki (9800) mevsiminden beri toplumla yemek yediği: aylar süren sak mayonez ve bodrumun dışında sulananlar. Gönüllüler bayramdan iki gün önce yumurta, kek ve kutsal su getirdiler.

Bodrumun çeşidinda, ayçiçeğili peler ve mahalleden toplama landan oluşan bir sofra düzeni ile, 172 Nolu’nun sakin bardakları ve koruyucuları.

“Her şey hakkında, sadece evlerimizi okuyor” diye şaka yaptı Bayan Altukhova. “Ve buradaz!”