İstanbul Sözleşmesi’ndeki LGBT lobisi tarafından istismara açık sözler tartışılmaya devam ederken, Yeni Akit yazarı A. İhsan Karahasanoğlu, Star Gazetesi muharrirleri Halime Kökçe, Nuh Albayrak ve Sibel Eraslan bugünkü köşe yazılarında İstanbul Kontratı tartışması ile ilgili kıymetli tespitlerde bulundu.
İşte günün öne çıkan muharrirlerinden İstanbul Kontratı yazıları:
(A. İhsan Karahasanoğlu / AK Parti bunu da çözerse, karada artık vefat (haşa) yok, denizi de bilmem! )
Şu kısacık bir ay içinde neler oldu neler?AK Parti öncesinden beri dillendirdiğimiz, Erbakan Hoca’ya nasip olmayan, barolardaki tahakküm sistemine son verildi..
AK Parti’nin 18 yıllık iktidarında daima sopa gösteren kelamda hukuk kurumu olan barolardaki gayrı adil seçim sistemine son verildi..
Lisana kolay..
86 yıldır müze olarak kullanılan Ayasofya Camii ibadete açıldı..
Taa Adnan Menderes’lerden bu yana tartışılan, “Açtık, açıyoruz” diye gündeme gelip, sonra unutulan Ayasofya..
Tekrar son bir ay içindeki en kıymetli icraattan birisi olarak, Ayasofya ibadete açıldı..
Bitti mi?
Hayır..
Muştular gerisi gerisine geliyor..
Asgarisinden 6 yıldır büyük bir çıban olarak karşımızda duran..
Niye “6 yıl” diyorum?
Çünkü 2014 yılındaki mahalli seçimler öncesinde toplumsal medya üzerinden iftiranın bini bir para idi. AK Parti’ye kaybettirmek için, FETÖ’cülerin başını çektiği troller, akla hayale gelmeyen iftiralarla, kural tanımadan saldırıyorlardı..
Twitter için alınan erişimi engelleme kararının belgesi, “muhafazakar” diye tanıdığımız Anayasa Duruşması Lideri Haşim Kılıç’ın insiyatifi ile binlerce evrak ortasından çekilip alınmış ve iptal edilmişti..
Toplumsal medya, o günden bu yana, çıban olmaya devam ediyordu ki..
Yeniden son bir ay içinde yapılan değişiklikler kapsamında, toplumsal medyaya çekidüzen verecek kanun da TBMM’den geçti..
Özetleyecek olursak:
1) Baro seçim sistemi..
2) Ayasofya’nın açılması
3) Toplumsal medya düzenlemesi..
Ve artık sırada..
İstanbul Sözleşmesi’ne ya çekidüzen verilmesi yahut da geri çekilmemiz kelam konusu..
Bu da gerçekleşecek olursa, merhum babamdan dinlediğim bir veciz kelamı tekrarlayabiliriz….
Kısaca aktarayım..
Büyük dedem, dedem, amcalarımın vefat yaşları, daima 63’e denk geliyormuş.. İçlerinde birkaç istisnası var. 63’ü geçenler ise, kimisi 85’i deviriyor, kimisi 90’ı, kimisi 95’i..
Ancak 63’ün altında vefat eden yok.. 63’ü geçip, 80’den evvel vefat eden de yok..
Bu bilgiyi aktaran merhum amcam, “63’ü devirdik.. Bundan sonra karada vefat (haşa) yok, denizi de bilmem” deyivermiş..
AK Parti de, bir aya sığdırdığı devasa bu ataklardan sonra..
Bir de İstanbul Kontratı hakkındaki atacağı adım ile, bu icraatını taçlandırırsa..
AK Parti için artık, çok uzun ömürlü olacağını belirtmek için ve biraz da abartarak, “Karada mevt (haşa) yok.. Denizi de bilmem” diyebiliriz..
Her ne kadar İstanbul Sözleşmesi’nin imzalanması yeniden AK Parti iktidarı periyoduna denk geliyorsa da..
Hepimiz beşeriz, şaşarız..
Dalgınlığa gelebilir, oyuna düşme kelam konusu olabilir..
Kıymetli olan hiç yanılgı yapmamış olmaktan fazla..
Kusur yapmış olsanız bile, ondan vazgeçebilmektir.. Onu düzeltebilmektir..
İstanbul Kontratı ile ilgili olarak da, AK Parti yakın vakitte gerekli adımı atacak olursa..
Bir ay içine sığdırdığı tarihi icraat silsilesine çok değerli bir halka daha eklemiş olacaktır..
Kolay değil, rakip partilerin çabucak tamamının desteklediği bir mukaveleye..
Tek başına karşı çıkarak..
Daha değerlisi, AK Parti’den ayrılanların bile dayanak verdiği bir mukaveleye..
Yalnızca ve yalnızca, Türk aile yapısını bozma ihtimali sebebi ile gerekli gözden geçirmenin yapılması..
Hakikaten takdir edilecek bir adım olacaktır..
Ha, bu adım atılır atılmaz..
Feminist derneklerin, sol yapılanmaların insanları sokağa çıkartacağı ihtimaline de hazırlıklı olmalıyız..
Şimdilik sessiz kalmayı tercih eden bayan istismarcıları..
Bayan bedeni üzerinden medyada, iş dünyasında, reklamlarda yapılan her türlü istismarı sessizlikle karşılayıp, öteki alanlarda bayan savunucusu üzere roller üstlenenler, olağan ki AK Parti’ye karşı yeni bir cephe açacaklardır..
İşte o gün, Karaman’ın koyunu ak mıdır, kara mıdır ortaya çıkacaktır..
Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu’nun İstanbul Sözleşmesi’ne karşı çıkış açıklamalarında samimiyet var mıdır, yok mudur anlaşılacaktır..
Yapılması gereken, kusurlu icraatı hatırlatmak..
Yöneticilerden adım atılacağı tarafında bir sinyal aldıktan sonra da..
Yapılacakları sükunetle beklemektir..
Adım atılmazsa, tekrar söyleyeceklerimizi söyleriz..
Kimsenin malını, yangından kaçırıyor değiliz..
Sırtında yumurta küfesi olmayan muhalefetteki muhafazakarların bile, kem küm ederek yaklaştıkları.. Hatta kimi muhafazakarların da açık açık takviye verdikleri bir mukaveleyi, tekrar gözden geçirmek, gerekirse çekince koymak, gerekirse imzamızı geri çekmeye kalkışmak, o denli her babayiğidin harcı değildir..
AK Parti bu işe soyundu ise..
Onun elini güçlendirmek bizim misyonumuzdur..
Onun ayağının değebileceği, önündeki, sağındaki, solundaki taşları temizlemek bizim vazifemizdir..
“Toplumumuz eşcinsel evliliklere hazır değil” diyebilecek kadar ahlaksızlaşan belediye liderlerinin, muhafazakar insanlardan aldıkları oylarla oturduğu koltukları hatırlayıp..
AK Parti’nin..
Bilhassa de Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın atacağı adımlara dayanak vermek, bizim vazifemizdir..
Bu sayede Ak Parti, başörtü yasağını kaldırma, katsayı zulmüne son verme ile ilgili attığı adımlardaki “muktedir olma” imgesini tekrar göstermiş olacak, hatta yıllarca birçok alanda gösteremediği “muktedir olma” gücünü perçinlemiş olacaktır..
Tekrar tahlil tekliflerimizi sıralayalım:
İstanbul Sözleşmesi’nden tümü ile çıkıp, bayana şiddeti önleyecek hususlarını içeren yeni bir mukaveleyi birtakım ülkelerle yapabiliriz. Lakin zinhar, “cinsel yönelim” yahut “cinsel tercih” üzere, eşcinselliği yasallaştıracak hiçbir kavrama o mukavelede yer verilmemelidir..
İstanbul Sözleşmesi’nin, “cinsel yönelim/tercih” üzere içeriklerine çekince koyarak, planlanan tezgahı gördüğümüzü, tüm dünyaya haykırabiliriz..
Amacımız, bayana karşı şiddeti yasallaştırmak değildir. Bunu birileri istese de yapamaz..
Gayemiz, eşcinselliğin yasallaştırılmasına fırsat vermemektir..
Nokta..
( Halime Kökçe / Yeni ortak bölen: İstanbul Mukavelesi )
Doğuştan sahip meyyitin kimlikler üzerinden ve aykırılık temelli yürütülen hiçbir tartışma olumlu bir tarafa evrilmiyor. Tersine kimliksel farklılıkları derinleştiriyor, tarafları birbirini daha anlamaz kılıyor.
İstanbul Kontratı üzerinden bir müddettir yaşadığımız da bu türlü bir şey işte. Giderek ideolojiler üstü bir bölene dönüşmek üzere ve her nasılsa koca koca beşerler bu tartışma içine çekildikleri anda birden teğe kabalaşıyor, beyefendilik veyahut hanımefendilik buhar olup uçuyor.
Dahası İstanbul Kontratı ile ilgili en ufak olumlu cümle, eşcinselliği desteklemek ve aileyi amaç almakla bir tutuluyor. Kontrat ile ilgili eleştirel bir yaklaşım içinde olanlar ise en başta homofobik, sırasıyla kadına şiddeti onaylayan, çocuk tacizcilerini destekleyen kaba softa tipler olarak resmediliyor. Ve bu bir Müslüman prototipine dönüştürülüyor.
Ortada hem datalı kimliklerin irrasyonel savunusunun yol açtığı yapısal bir sorun hem de trolizm çağında yaşıyor olmanın yol açtığı irtifa kaybı var.
Üzerine konuştuğumuz mukaveleyi okumuş olmak tek başına görüşlerimizde isabet kaydetmek için kâfi olmasa da yöntem bakımından mecburilik arzediyor. Bu yüzden metni okuduğumu söylemeliyim.
Hiçbir memleketler arası kontrat, oluşturulma maksadına matuf bir fonksiyon görüyor değil. O denli olsa, kimse açlıktan ölmez, soykırımlar tarih olur, herkes insan onuruna yaraşır biçimde yaşama imkanına kavuşur, tüm çocuklar pak su, kâfi beslenme ve eğitim imkanından eşit halde faydalanabilirdi. Lakin yok o denli bir dünya.
Kontrata dair çıkarımlarım şöyle;
Kontratın bayana ve tüm dezavantajlılara karşı şiddeti tedbire maksadıyla imza edilmiş olmasına karşın istatistiki bir azalmadan kelam etmek ne yazık ki mümkün değil. Yani İstanbul Sözleşmesi’nin bayanı yaşattığı falan yok. Mukaveleden sonra kabul edilen kanun unsuru (6284) bayan cinayetlerini önlemek gayesiyle uzaklaştırma üzere kimi önlemleri ön görüyor. İtirazların değerli bir kısmı buna yönelik. Bayanın beyanı temel alınıyor ve bu, erkeklerin mağdur edilmesine yol açıyor fikrindeler.
Meskenden uzaklaştırma önlemde her vakit isabetli kaydedildiğini ben de düşünmüyorum. Ayrıyeten bu uygulamanın şiddeti ne kadar engellediği de meçhul. Hatta uzaklaştırma önlemi bana kalırsa tekrar birleşme ihtimalini de zayıflatıyor. Lakin işin ucunda can var. Bu durum, ahlaken, vicdanen ve dinen medet isteyene deva olmayı zarurî kılıyor. Hülasa onu kaldırsak yerine öbür bir önlem ikame etmek zorundayız.
Gelelim kontratın en çok tartışılan kısmına. Kontratta “toplumsal cinsiyet, ırk, din, dil, cinsel yönelim….” üzere kıstaslar sayılıyor ve bu kümelerin sadece sahip oldukları bu özellikler yüzünden şiddete uğraması legal görülemez ve hiçbir bedel yargısı bu kümelere şiddet uygulanmasına mazeret gösterilemez diyor.
Herhalde buna kimsenin itirazı yoktur. Mukaveleyi bütün kötülüklerin anası olarak görenler de emin olun eşcinsellerin sadece eşcinsel oldukları için şiddeti hakettiğini düşünüyor değiller. Ya da bir vakitler toplumsal fonksiyonu olan bir grup törelerin kalıntısı birtakım uygulamalar hasebiyle bayanlara ödetilen bedelleri kimse tasvip etmiyordur.
Lakin kontratın yalnızca bu ibare üzerinden eşcinselliği legalleştiren milletlerarası bağlayıcı olan doküman üzere sunulması da çok abartılı bir reaksiyon. Hatta bu reaksiyonun kendisi, LGBT lobisine oldukça hizmet etti bile diyebiliriz.
Bir de İstanbul Kontratı mazeret edilerek KADEM’e yönelik akınlar var.
Algı şöyle; İstanbul Mukavelesi eşcinselliği dayatıyor, mukaveleyi KADEM yaptırdı, KADEM aslında Sorosçu…
KADEM kontrat imza edildikten iki sene sonra kuruldu. Görebildiğim kadarıyla mukavele konusunda ısrarcı bile değil. Bir bayan derneği olarak bayana yönelik şiddetin önlenmesi için lobi yapıyor, davalarda müdahil oluyor, hukuk hizmeti veriyor.
KADEM aile bütünlüğüne nasıl ziyan veriyor? KADEM eşcinselliği nerede savunmuş? Bu soruların yanıtı yok.
Ayrıyeten aile kurumunu, aile bütünlüğünü korumak bayan kadar erkeğin de görevi. Aile kurumunu en çok aşındıran şey, aile içindeki (fiziki ve psikolojik) şiddet.
Aileye ve kadınlık-erkeklik rollerine dair tartışmayı yumruklar sıkılı formda yaparsak sonuç alamayız.
Çünkü metot yanlış iken temeli konuşmak işi tamamen çıkmaza sokuyor.
( Nuh Albayrak – Dikkat… İstanbul Kontratı üzerinden Ayasofya’nın intikamı alınıyor )
Ayasofya Camii’nin açılması 86 yıllık hasretten çok daha derin bir mana taşımaktadır. Bu birebir vakitte, “Neden şimdiye kadar açılmadı” sorusunun da yanıtıdır. Haçlı dünyası “ara durak” olarak gördüğü “müze”den, “son adım” olan “kilise”ye geçme planları yaparken, “cami” ile karşılaşınca, “tekrar başa döndük” diye öfkelendi. Üstelik de “başa dönmek”ten, 86 yıl öncesini değil, 1453’ü kastediyorlardı.
Yani Ayasofya, içimizdeki “Açılmasın”cıların dediği üzere “iç meselemiz” falan değil, kuvvetli bir bağımsızlık göstergesidir. Yani iktisadı İMF’ye, savunması ABD’ye bağlı bir Türkiye Ayasofya’yı asla açamazdı. Yoksa 1950’den bu yana on sefer açılırdı.
Geç lakin “muhteşem” açıldı. Bu süreçte utangaç; pısırık bir tavır değil, “Ne manaya geldiğini bilerek aldığımız bu kararı gümbür gümbür uyguluyoruz” demek olan; dik bir duruş sergilendi. “Sancak ve Kılıç” bir dekor olarak değil, “güçlü bir mesaj” için kullanıldı.
Bunlar sadece Batı’yı tahrik için yapılmadı. Bu atılım ile güneyimizde pişirilen bir Haçlı-Siyonist akına mukabele edildi. ABD’nin gücüyle şımaran İsrail ile AB’den yürek alan Yunanistan, doğalgaz boru sınırından sonra 2 Temmuz’da da Türkiye’ye karşı “askerî ittifak” muahedesi imzalayacaktı. Ayasofya’nın da tıpkı tarihte görüşeceğinin açıklaması çok manalıydı.
Kısacası, Ayasofya’nın açılış devri ve formülü, Türkiye’yi ekonomik, siyasî hatta askerî olarak kuşatmaya çalışan Haçlı-Siyonist İttifak’a bir meydan okumadır. Bu karar, Türkiye’nin son devirde izlediği ulusal siyasetin yeni bir adımıdır, devamı da beklenmelidir. Yani Ayasofya’nın açılışı, yeni istiklâl uğraşımızın değerli bir kesimidir, ardında durulmalıdır.
Meğer 86 yıl sonra gelen bu değerli adımın oluşturduğu “millî sinerji” 86 saat bile sürmedi. Açılmasını engelleyemeyenler sıradanlaştırmayı başardılar! Üstelik de bizim verdiğimiz “hatalı pasları” kullanarak…
Evvel yersiz ve gereksiz olarak ağızlarına verilen Hilafet sakızını çiğnediler. Sonra da “İstanbul Sözleşmesi” tartışmasını tekrar alevlendirdiler.
Bayana şiddetin önlenmesine hiçbir katkısı olmayan bu metni adeta kutsallaştırarak, İstanbul Sözleşmesi’ne karşı olanları utanmadan; “kadına şiddet yanlısı” olarak sundular.
15 Temmuz’a bile ses çıkarmayan şirketler “İstanbul Sözleşmesi’ne destek” açıklaması için sıraya girdi. “Destekliyoruz” demeyen “kadın düşmanı” duyuru edildi.
Aslında bunların, bayana şiddet ve tecavüz ile hiçbir sıkıntısı yoktu. Olsaydı, tecavüzcülere bir çift laf söylerlerdi. Halbuki o ahlaksızlara tek söz etmediler. “Şer ittifakı zedelenmesin” diye onursuzca sustular.
“DOST ATEŞİ” DAHA ÇOK TAHRİP EDİYOR
Neyse ki millet bunları tanıyor ve ne yapmak istediklerini iyi biliyor.
Fakat, son günlerde asıl tahribat kendi içimizden geliyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “Nas değil ya; değiştiririz” açıklamasından sonra İstanbul Sözleşmesi’nden çekilme süreci başlatıldığı halde, Kadem’in yaptığı bir açıklamayı “geri dönüş sinyali” olarak kıymetlendiren kimi muharrirlerimiz, tenkitlerini tekrar ağırlaştırdılar. Bayana şiddetin tahliline hiçbir katkısı olmayan İstanbul Sözleşmesi’nin; aile ocağına dinamit koyan, homoseksüellik üzere bir ahlaksızlığı aklayan bir Haçlı saldırısı olduğunu vurgulayan bu tenkitler elbette haklıdır. Lakin “Bu yanlıştan dönüleceği” en yetkili ağızlardan tekrar tekrar teyit edildiği halde, bu tenkitlerin; bu kritik devirde devam etmesi yapan değil, ayrıştırıcı bir tesir doğurmaktadır.
Kendi aramızdaki bu gereksiz tartışma, yalnızca Ayasofya’nın intikamını almaya çalışanlara yaramaktadır. “Nas değil, değiştiririz” iradesi motamot devam ettiği halde, Erdoğan’ı yıpratma sonucu doğuran bu tavır, İstanbul Sözleşmesi’ni vefatına savunan “Şer İttifakı” ile birebir amaca ateş edilmesi manasına gelmiyor mu? Bu ise Cumhuriyet periyodunun en kritik istiklâl gayretini zaafa uğratmak olmuyor mu?
(Sibel Eraslan – İstanbul Mukavelesi’nin hangi hususlarına niye itiraz ediliyor? )
Geçen yazımızda İstanbul Kontratına hakim ideolojik hal üzerinde durmuştuk. Kadına yönelik şiddeti tedbire maksadını taşıdığı halde, şiddeti önlemenin dermanları ve önlemleri yerine kendine has ideoloji dayatması yapan mukaveleye nazaran; insanların farklı cinslerde oluşunu kabul etmek, kalıplaşmış bir ön yargıdır ve şiddetin temel kaynağıdır. Farklı cinste olmak ne kadar törpülenirse, nötralize edilirse, yok edilirse, kontrata nazaran şiddet azalacaktır.
Ancak gördüğümüz üzere maalesef şiddet kontrata karşın azalmamaktadır. Bu yalnızca Türkiye’de bu türlü değildir. Bir duruşma kararını incelerken rastladım (https://thecritic.co.uk/ratifying-the-istanbul-convention-wont-protect-british-woman) ; İngiltere’nin saygın hukukçularından Prof. Andrew Tettenborn de Mukavelenin ne İngiltere’de ne de Avrupa’da şiddetle gayret edemediğini, aslında bu türlü bir niyeti de hiç taşımadığını, kendi ideolojisini dayattığını, bilhassa 14.md çerçevesinde, çocuk eğitiminde ebeveynleri dışarıda bırakarak, çocuklara biyolojik cinsiyet rollerinin makûs olduğunu öğreten bir eğitimi zorladığını tabir ediyordu. Hasılı kelam; çocuklarımıza göz dikmiş bir mukaveleyle karşı karşıyayız.
Kontratın itirazı alevlendiren hususlarına daima bilikte göz atacak olursak;
3.md: Burada geçen ‘’toplumsal cinsiyet’’ ve ‘’cinsel yönelim’’ tabirlerini zikredebiliriz. Toplumsal cinsiyet; toplumların kalıplaşmış bir formda insanları bayan yahut erkek olarak ayırmasına dair getirilmiş feminist tenkidin anahtar kavramlarındandır. Biyolojik cinsiyetin bir varsayım hatta şiddeti doğuran cahilane bir ön yargı olduğu bilgisini de taşıayn bu kavram, vicdanları rahatsız etmektedir. Keza cinsel yönelim yahut cinsel tercih de insanları kaosa sürükleyen tekliflerdir.
Avrupa Konseyi’nin yayımladığı İstanbul Sözleşmesi’nde ise,
3.md/2.fıkra: Aile içi şiddeti tanım ederken; ‘’ eski yahut şimdiki eşler yahut partnerler’’ sözünü de kullanır. Partner, toplumsal aile yapımıza uymayan evlilik dışı ilgide bulunulan kişidir ve bu erkek-erkeğe, kadın-kadına birliktelikler için de kullanılmaktadır. Bu fıkraya nazaran, hem aile şiddet yeri olarak tanımlanmış, hem de aileden olmadığı halde ‘’partner’’ tarifi metne sokulmuştur.
12.md/1.fıkra: ‘’Taraflar bayanların daha aşağı seviyede olduğu kanısına yahut bayanların ve erkeklerin toplumsal olarak alışılagelmiş rollerin bulunduğu niyetine dayalı ön yargıları, örf adetleri, gelenekleri ve her türlü farklı uygulamaları ortadan kaldırmak amacıyla, kadınlar ve erkeklere ait toplumsal ve kültürel davranış modellerinin değişimini sağlamak için gereken önlemleri alır’’ biçimindedir. Mukaveleye nazaran; bayan ve erkeğe has alışılagelmiş kimlikler, önyargı oluşturmaktadır. Yeniden kontrata nazaran; örf, adet, gelenek bunu kuvvetlendirmektedir, bu yüzden tüm bu ön yargılar ortadan kaldırılmalıdır. Ortadan kaldırılması gereken ön yargı kapsamına, ne yazık ki bayan ve erkeği ‘’ferdiyyet’’ çerçevesinde farklı kimlikler olarak tanımlayan dini inancımız ve geleneklerimiz de girmektedir. Avrupa Kurulu İstabul Sözleşmesi’nde ise durum daha vahimdir, birebir unsurda, ortadan kaldırmak yerine ‘’kökünün kazınması’’ ifadesi kullanılmıştır.
12.md/5.fıkra: ‘’Taraflar; kültür, örf-adet, gelenek, din yahut kelamda “namus” gibi kavramlar iş bu Mukavele kapsamındaki rastgele bir şiddet aksiyonu için mazeret oluşturmamasını sağlar’ şeklindedir. Bu sözle dini bedeller ve toplumumuzun nazarında en yüksek bedellerden olan namus kavramı, değersizleştirilmekte, şiddetin desteği, münasebeti üzere gösterilmektedir.
14.md/1 ve 2. fıkra: ‘’Taraflar gerektiğinde öğrencilerin gelişen kapasitesine uygun olarak bayan erkek eşitliği, kalıplaşmamış toplumsal cinsiyet rolleri, karşılıklı hürmet, şahsî bağlarda şiddet içermeyen çatışma tahlilleri, bayanlara yönelik toplumsal cinsiyete dayalı şiddet ve ferdî bütünlük hakkı üzere mevzulara ait öğretim malzemelerinin resmi müfredat içersine ve eğitimin her düzeyine eklenmesi için gereken adımları atar’’ şeklindedir. Sözleşmeye nazaran ; resmi eğitimin dışında tüm eğitimler, spor, boş vakit ve kültür faaliyetleri de kalıplaşmış rol modelleriyle gayret edecek biçimde yapılandırılacaktır.
Bu unsurlar eşliğinde İstanbul Kontratı aracılığıyla, cinsiyetsizlik, unisex, hem resmi eğitimin her safhasında, hem de sivil manada spor, kültür, eğitsel kol çalışması, boş vakitleri kıymetlendirme faaliyetleri üzere hayatın her safhasını kend, ideolojik görüşüne nazaran şekillendirmeyi hedeflemektedir.
48.md: ‘’Taraflar iş bu mukavele kapsamındaki her türlü şiddete ilişkin arabuluculuk ve uzlaştırma da dahil olmak üzere alternatif uyuşmazlık tahlil süreçlerini yasaklamak üzere gerekli tüzel ve başka önlemleri alır’’ der. Kontrata nazaran eşler ortasında arabuluculuk, uzlaştırma, asla kabul edileyen, hatta yasaklanan bir husustur.
66.md’de bahsedilen üst kontrol kurumu Grevio’nun ve mukaveleye taraf Parlamentoların İzleme yetkisinin ayrıyeten ülke egemenlik hakkını ihlal eden tarafı de kayda bedeldir.
Haber7
