Kılıçdaroğlu’nun başörtüsü ile ilgili yaklaşımına köşe yazısında kıymetli yer ayıran Acet, geçmişte yaşananlar ve gelecekte oluşabilecek senaryolarla ilgili köşe yazısında değerli değerlendirmelerde bulundu.
Mehmet Acet’in köşe yazısı:
CHP’ye yakınlığıyla bilinen Sözcü Gazetesi’nin CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun Fikri Sağlar’ın başörtüsüyle ilgili kelamları hakkında yaptığı açıklamalara değinen haberinin toplumsal medya paylaşımına gelen yansılar, o etraflarda bu türlü bir mevzuda nasıl bir hava olduğuna, geçmişe oranla bir ‘değişim’ yaşanıp yaşanmadığına dair göz alıcı fikirler edinmemizi sağladı.
Bir tweetin altını dolduranları referans alarak tahlil yapmak olağan kurallarda iyi bir fikir olamaz.
Ancak burada durum biraz farklı.
Sözcü gazetesinin paylaşımı olduğu için Sözcü okurları olarak da kabul edebileceğimiz geniş bölümlerde başörtüsü sorununa nasıl bakıldığını (hâlâ) anlamamıza yarayacak bir ‘çeşitlilik’ var bu paylaşımlarda.
Çeşitlilik derken, Fikri Sağlar’ın, fikirleri konusunda hiç de yalnız olmamasını kastediyorum.
Mesela tweetin altındaki birinci yorumun sahibi olan Nejat Aksel isimli kişi şöyle demiş:
“Başörtüsünün din tacirlerinin, şeriat özlemcilerinin sancağı olduğunu anlamamışsanız, yazıklar olsun. Bu saf bir tercih değil, siyasal bir simgedir. Cumhuriyete karşı ihtilalin alâmetidir.”
Çok azı Fikri Sağlar’a karşı çıkan görüşleri okuya okuya ilerledikten sonra, genel bir anlayış birliğiyle çözüldüğünü sandığınız bu türlü bir bahsin, aslında ‘devran döndükten sonra’ tekrar hatta tahminen de birinci hesaplaşma alanı olma ihtimali zihninizde beliriveriyor.
21’inci yüzyılın 21’incı yılına girdiğimiz bir ortamda oluyor bu türlü şeyler ve vahameti nedeniyle, burun kıvırıp geçilemeyecek kadar önemli bir durumla karşı karşıyayız.
Başörtüsü tartışmalarının bu kere Deva Partisi Genel Lideri Ali Babacan’ın 28 Şubat’ta yapılan haksızlıkları kendi kız kardeşi üzerinden hatırlatması üzerine başladı.
Ali Beyefendi, birebir konuşmasında “Bir daha kimse bu yasağı getirmeye cüret edemez” diye bir cümle de kurdu lakin bu işin bir garantisinin olmadığına dair çok fazla örnek var.
Yalnızca başörtüsü problemi mi?
Maalesef yalnızca o değil.
Türkçe ezan, Türkçe namaz, karma sema gösterisi üzere arayışlarla oburlarının hayatına burnunu sokmayı ideoloji haline getirmiş çevrelerin, CHP’ye yakın medya kümelerinden nasıl ses verdikleri görülmüyor mu sanki?
Avrupa’da da tarihten gelen ‘ırkçılık’ hastalığının tarihin çöplüğüne döküldüğü istikametinde görüşler vardı bir orta.
Lakin işte o tedavisi çok güç olan hastalık, tam da bitti denilen bir ortamda yine peydah oluverdi.
Bu bu türlü diye Kılıçdaroğlu’nun “Ya çağın neresindeyiz biz ya? Kişi başörtüsü takar, takmaz… O, onun tercihidir. Benim vazifem onun tercihine hürmet duymaktır. Bu türlü bir ayrımcılığı asla kabul etmiyorum ve hakikat bulmuyorum” halindeki kelamlarını kıymetsiz bulduğum anlaşılmasın.
‘Lafız’ olarak bedelli evet lakin ne kadar inanç verici diye herkes kendi kendine bir sorsun bakalım.
Üstteki kelamları sarf ettiğinde sağ yanına başörtülü bir genç kızı alması bu haliyle ‘tamam hoş ama’ dedirtiyor.
O denli fakat başka yandan da tıpkı konuşma sırasında sol yanında duran İstanbul Vilayet Başkanı’nın vilayet lideri olmadan evvel yaptığı bir paylaşımı akla gelince zihinler yine ‘acabaların’ hamlesine uğruyor.
6 yıl kadar evvel sonradan birçoklarını sildiği paylaşımlarından birinde şöyle demiş Sayın Kaftancıoğlu:
“Yuppie! Türbanlı rektörümüz olmuş, uzaya füze göndeririz çok yakında yahut atom çekirdeğini parçalarız. Bunlar olmayacaksa bu sevinç niçin?”
Kılıçdaroğlu’nun Fikri Sağlar’a dönük yansısı kulağa beğenilen geliyor evet ancak bunun tıpkı vakitte ileriye dönük ittifak planlarının tehlikeye girmesi nedeniyle yaşanan telaşın bir sonucu olduğunu düşünmekle haksız sayılır mıyız?
CHP’nin Türkiye’de her dört şahıstan birinin oyunu alabildiği için ittifak dışında bir seçeneği bulunmuyor.
Burası bu türlü, lakin CHP’nın çatısını kurduğu bir ittifakın başarılı olması halinde yeni ittifakın lokomotif gücü de bu parti olacak.
Sonra da CHP’nin içinde son 10 yılda yaşanan kadrolaşmanın bir gibisi, Türkiye’ye ve devletin kurumlarına teşmil edilecek.
Bu senaryoda ‘dostlar’ için geriye kalan her şey verilse bile geriye ne kalır ki?
Kılıçdaroğlu’nun daha yenilerde olduğu üzere vakit zaman yargı mensuplarına ‘militan’, ‘çete’ üzere hakaretlerde bulunması, karşıtından okuduğunuzda buraları ‘ele geçirilecek mevzi’ olarak gördüğü manasına gelmiyor mu?
Aykırısından düşünmemize yardım edecek bir ‘CHP geçmişi mi’ var karşımızda?
Fikri Sağlar, “Kendimden söylemek istiyorum. Ben yargılandığım vakit türbanlı bir hâkimin karşısına gittiğimde benimle ilgili haklarımı koruyacağı ve adaleti yerine getirebileceği konusunda kuşkum var” diyor.
Hâlbuki Türkiye’nin yakın tarihine baktığınızda ‘kuşkular’ şöyle dursun, yargının ‘silah’ olarak kullanıldığına dair o kadar çok örnek var ki.
Haber7
