“Anlamıyor musunuz? Husus, esasında Berat Albayrak değil! Ana tabloda onu ön planda tutan fakat ardına gizlenen “Domino Planı!” Yani… Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ı ve ardından anayasal reformu maksat alan sistemik saldırılar toplamı…” tabirlerine yer vererek Müderrisoğlu iktisat üzerinden oynanan oyunu deşifre etti.
İŞTE MÜDERRİSOĞLU’NUN O YAZISI;
5-7 Ağustos 2020 tarihleri ortasında doruğa varan son kur atağının soğukkanlılıkla tahlil edilmesi gerekiyor. Şunları çok iyi biliyoruz:
Piyasaların duygusu yoktur. Kâr iştahı ve fırsatları kollama hevesi vardır. Bu manada acımasızdır.
Iktisatta komplo teorisi ile açıklanabilecek olaylar olduğu üzere, olup-bitenlerin tamamının komplo ile izahı mümkün değildir. Lakin bu tespit bile piyasada komplo saikiyle hareket eden aktörlerin olduğu gerçeğini değiştirmemektedir!
Kur, faiz ve enflasyonu tıpkı anda, uzun mühlet tutmak mümkün değildir! Böyle bir niyet de yoktur.
Iktisat idaresinde, tek haneli enflasyon, tempolu büyüme, makul reel faiz arzusu açıkça aşikardır. Resmi kur maksadı kelam konusu olmamakla birlikte piyasada, iktisadın rekabetçiliğine destek olan gerçekçi ve istikrarlı kur isteği mevcuttur.
Cumhurbaşkanının, “faiz-enflasyon denkleminde” sebep-sonuç ilgisini sorgulayan tezinin, bir defa daha global teste tabi tutulduğu net formda ortadadır.
Hazine ve Maliye Bakanı Berat Albayrak’ın, yakınlığı nedeniyle Cumhurbaşkanını faiz artışına ikna edebileceği varsayılmış lakin bu beklentisi karşılanmayan piyasa aktörleri agresifleşmiştir.
Piyasa denilen eşkaller, kurdaki dengelenme adına TL’yi cazip kılacak tedbirlerin yanı sıra, Merkez Bankası’ndan da faiz artışı yapmasını talep etmektedir. Lâkin… Kurdaki suni dalgalanmayı faiz artışıyla karşılamak ne kadar doğrudur? Piyasaların nabzının tutulması demek, her istediğinin yapılması anlamına gelmemektedir.
***
Son üç günde yaşananların alt başlıklarına gelince…
1- Vatandaşta kuşku uyandırmak, “Hani iktisat iyiye gidiyordu?” sorusunu sordurmak, böylelikle iktisat idaresine duyulan inancı erozyona uğratmak,
2- Pandemiyle çabada denetimli toplumsal hayatın başladığı andan itibaren iktisatta yakalanan olumlu ivmeyi kırmak,
3- Geleceğe yatırım yapan kitleleri ürkütmek,
4- “Sonbaharda daha büyük atak gelecek” algısını yerleştirmek,
5- Merkez Bankası’nı faiz artışına zorlamak ve yüksek faiz altında iktisattaki iyileşme sürecini kesintiye uğratmak,
6- Erken seçim senaryosunu bir anda gündeme taşımak,
7- Burada söylem bile etmek istemeyeceğim stilde finansal kararlar alınacağı vehmine gereç üretmek,
8- Swap ve Londra piyasası üzerinden oynanan oyunun rövanşını alarak zararları telafi etmek,
9- Türkiye’yi, bölgesel ekonomik çıkarlarında ve dış siyasette oduna zorlamak,
10- Ertelenmiş 15 Temmuz hesabını görmek!
Özetle…
Dünya, argüman edildiği üzere neo-liberal siyasetlerle yönetilmiyor artık. Tersine, devletlerin sürece müdahil olduğu, iktisat ile stratejik planların iç içe geçtiği bir periyodu yaşıyor.
Türkiye de bir asır sonra oyun kurucu olma iradesini sahaya yansıtıyor!
Haber7
