28 Şubat denince akla gelen birinci isimlerden olan Hürriyet müellifi Ertuğrul Özkök, bir sefer daha sinsice bir yazı kaleme aldı. Ayasofya’nın tekrar cami olarak açılmasının gündeme geldiği günlerde hiç ‘Ayasofya’ sözünü kullanmayan Özkök, camiden müzeye çevrilen ürünlerin bundan sonra anayasal himayeye alınmasını ve bir daha asla ibadethane olarak kullanılmamasını teklif etti. Özkök yazısında “Anayasamıza şöyle bir husus koysak: “Türkiye Cumhuriyeti sonları içinde bir inanca ilişkin hiçbir mabet, bir öteki inancın mabedi haline dönüştürülemez…” diyerek bu fikrini destekleyecek görüşler ortaya sundu.
Özkök, bu türlü bir kanun ile dünyadaki bütün kişilerin gözünde daha iyi görüneceğimizi argüman etti.
Özkök, fikrini desteklemek için “İnsanlığın ortak kültürel ve kutsal mirasına karşı daha saygılı mı oluruz, daha mı hoyrat… Öteki devletlerdeki İslam’ın kutsal mabetlerine ve ürünlerine sahip çıkmada daha mı güçlü duruma geçeriz…” argümanlarını da ortaya attı.
Halbuki dünyanın dört bir yanında hiçbir devlet, geçmişi yüzyıllara uzanan İslam ürünlerine, Türkiye’nin İslam harici diyaneti mirasa verdiği değeri vermiyordu. Velev eline geçen birinci fırsatta tarihi eser, kültürel miras olan camileri, külliyeleri yıkmış, ortadan kaldırmıştı. Avrupa topraklarında kalan camilerde ezan sesi duyulmazken birçoğu da tekrar İslam zıtlığı ile körüklenen ırkçı fikirlerle kapatılmıştı. Yunanistan’daki İslam yapıtları çöplük velev pavyon haline getirilirken tüm diplomatik teşebbüslere karşın Atina’da bir camiye bile bölge verilmedi
Öteki taraftan Türkiye halihazırda kültürel sorumluluk, kutsala hürmet, fikir ve diyaneti özgürlüğüne gösterdiği ehemmiyet nedeniyle, dünyanın geri kalanının tersine 435 kilise, sinagog ve havraya mesken sahipliği yapıyordu. Üstelik bu yapılardan onlarcası şahsen devlet bütçesi tarafından restore edilmişti.
Türkiye’yi dünyanın gözünde büyütecek, daha iyi gösterecek, insanlığın ortak kültürel mirasına karşı daha saygılı yapacak enstrümanlar aslında elimizde vardı fakat dünya bunları pek de umursamıyordu.
Özkök’ün bahisle ilgili son kelamları de esasen dinimize bakış açısını ortaya koyar nitelikte oldu: “İşte bu maddeyi koysak… Dinimizi daha yüceltir miyiz… Yoksa daha antipatik hale mi getiririz…” Bu sözler “Dinimiz halihazırda antipatik mi ki, Özkök’ün sunduğu teklif yapılmazsa daha da antipatik hale gelecek” sorusunu da akıllara getirdi.
Haber7