Geçenlerde Tokyo stüdyosunda onu ziyarette, Japonya’nın önde gelen pop sanatçılarından Keiichi Tanaami banandan korkunç bir hikaye anlattı. İki Dünya Savaşında, kendi içinde ve erkekleyle birlikte aralıksız bombalamalardanmak için başkentten kaçta, kaç hava okuduğu sirenini duyduktan sonra bir alana rastlamıştı. Çimenlere, kırmızı elbiseli genç bir kadın belirdi, sadece üst yapıdadır. Ve sonra tanım bir savaş uçağı vurdu ve fırlattı. Ağır çekimde tekrar yere düştü. Tanaami, onlarca yıl sonra anıyı okuduken, uçak tarlada uçarken pilotu kokpitte bile gördüğünü söyledi.
hiçbirinin hiçbirinin olmayacağı ortaya çıktı. Şu anda 86 yaşında olan Tanaami, sahadaki o kazaya maruz kalsa da, içinde fazla bir savaşta yağmura maruz kalmasına katkıda bulunurdu. O daha sonra yetiştiklerini kendinde, onu gördüğüle suçladı.
Şu anki şovu “Manhattan Universe” 8 Ekim’e kadar New York’taki Venüs Manhattan galerisinde sergilenecek olan Tanaami, “Düşündüğümde, ‘Tabii ki bu iz’ dedi. Bunun gibi çok anim var dedi. “Yaratılanların gerçek olanlarından daha fazlasını gerçekleştirdiğini düşünüyoruz.”
Tanaami’nin hem gerçek hem hayali kalanları, Amerikan savaş uçaklarının çalıntıları, akan ve cıyaklayan horozların gerçeküstü Technicolor mash-up’larında yinelenen bir felaket alarmlarını resimlerinde, kolyelerin ve filmlerin yılını canlandırdı. Ukiyo-e tahta resim ve manga gibi Japonya’nın yerel sanatlarını Betty Boop, Mickey Mouse ve süper kahramanlar gibi pop ikonuyla harmanlasa da, ayrıntılı bilgi hakkında bilgilendirilmiş tekil travmasıdır. Tanaami, anne onu katliamdan korumak için gözden geçirmeyadan, sokaklarda anketlerin ve kanayan kurbanların görüntülerinin hala peşini bırakmadığını söyledi. “Elbette bu tür bir travma kalıcı olarak” dedi. “Hala orada.”
1936’da bir fabrika işletmesi sahibi ve ev hanımı olarak Birleşik Tan’a gelen, Amerika Birleşik Devletleri’nin Japonya’yı işgali içinde, yoğun bir satış emerek fabrika olarak. Çoğu Hollywood yapımı olan 500 kadar filmdi. Özellikle Mickey’u salan Disney’in “Steamboat Williesi” ve genç oyuncuların pençesinden kurtarılması korku filmindeydi.
Batı Tokyo’daki Musashino Arka Üniversitesi’nde tasarım okuduktan sonra, bir sanatçı olarak asla geçimini sağlayamayacağından korkan ailesini memnun etmek için reklamcılık sergiledi. O kadar sıkıcıydı ki, iki yıl sonra “bırakmaktan başka yapacak bir şey kalmamıştı” dedi. Dergilerin editöryal tasarım tasarımında, Playboy’un baskı baskının ilk arka planını üstlendi. Ayrıca Jefferson Airplane ve Monkees gibi gruplar için albüm kapakları tasarladı.
Andy Warhol’un iş planının kullanımı. 1960’larda, piyasaya yönelik görüntülerini içeren serigrafiler, yağlı boya tabloları, çizimleri ve çizimler yapmaya başlayacaklar. Aynı zamanda Japonya’da hem de New York’a yapılan ziyaretlerde gözlenen pornografiklerin yaygınlaştırılmasına alışılır, “Bu nesiller arası bir şey” dedi.
Kaykaylar, tebrik kartları, kupalar, arası terlikler, futbol topları ve birkaç kişiden alınmış sanattan yüzeylerle basılmış sweatshirt ile stüdyosu olarak hizmet veren apartman dairesini ticari kullanım için yazdırıyor. Hâlâ ara komisyon alır: Üzerine büyük boy bir sıra ve görünüşte bir iskeleti olan çok bir renkli figürdiği 1.000.000 yen (7.000 $) Moncler kaza tüyü ceketi ve varyasyonları resimde yer aldı.
bu bir muten çok sayıda alan biri olarak görülüyor: Beyaz ananas silüetleriyle basılmış kısa, gök mavisi Paul Smith tarafından bir gömlek giyen Tanaami, “Çalışmamın sekseni etkisinden etkileniyor”. , haki pantolon ve küçücük başlığında bir bere. Şöhretinden biraz şaşkın gibi düşünmekten, iki saat konuşmadan sonra bile hiçbir enerji göstermedi.
Mevcut sergide, Tanaami’nin İspanyol sanatçılarının “Anne ve Çocuk” eserlerinden bazılarını kalkıntılı bir şekilde kopyalayıp yeniden yorumladığı yeni “Picasso’nun sergisi” serisinden çok sayıda parça yer alıyor. Karısıyla birlikte dairenin hemen önünde bulunansu, yeniden Picasso tuvalleriyle dolu. t Japon manga orijinal Osamu Tezuka – çocuğunun Picasso’nuniyle. Tanaami, “İlk başta 10 çizip duracağımı düşünüyorum” dedi, ancak 400’e yakın üretim yapana kadar devam etti. Başlamadan önce “Picasso’yu sevmedi” dedik. “Ama ondanerek resim yapmadan, onu sevmeye başlama.” Burada, Tanaami T’nin Sanatçı Anketi’ne cevap veriyor.
Sat ilkinizin eserdi ve ne kadara?
Sattığım ilk önemli iş Nanzuka Galeriydi – yoksa Tokyo Arkası’nde mi? Benim iki parçam vardı ve ikisi birlikte satıldı. O galeri yeni açıldı ve henüz parça satmamıştı. Galerinin satılık parçaları sergilediği ilk gündü ve benimkiler hemen satıldı. Ben de “Vay be arkam satıyor” diye düşünüyorum. İlk defa anladım.
Yeni bir parçaya sizde, Nereden başlarsınız – ilk adım nedir?
Baskı mı, resim mi yoksa hala mi olduğuna bağlı. İlk önce fikri düşünüyorum. Mesela ben sinema oyunum önce storyboard.
İşinize nasıl değer verirsiniz?
Bunun için gerçek bir yok, ama yine de, tamam, bundan daha fazla çizemem diye düşünüyor. O anın ne zaman onun zamanı. O yere göre duruyorum.
Oğlunuz hangi cihazla test ediliyor, arkanız için ilham verdiniz mi?
Covid ile üç kişilik çok fazla bir tiyatroya gitmedim. Televizyonda nem var? “Rambo gibi” filmler. Arkamdan etkilenemiyorum ama “Rambo”yu çok beğendim.
Arkadayken nasıl çalışıyorsunuz?
“Bunu dinlemek istiyorum” diye yerine radyoyu açık bırakıyorum. J-Wave [bir FM radyo istasyonu] onun zaman müzik çalar, bu on orada ne çalıyorsa onu dinliyorum ama o kadar.
Ne okuyorsun?
Aslında roman okuyorum. Yine de bir makale ve başka şeyler okuyor. Muazzam miktarda manga okudu. Fujiko Fujio’da başarılı olan bir karakter hakkında hikayeler yazar. Küçük bir çocukken bu tür mangaları severdim. Karakter Tokyo’ya küçük bir daire kiralar, çok çalıştırın ve başarılı olur. Bu tür başarı hikayeleri yazıyor. seni seviyorum.
Hala Osamu Tezuka’dan bir şeyler okuyorum. ayrı ayrı manga yazıları, bu yüzden hepsini okudum. Ben de çok yazı okudum. Kumiko Mukoda günlük yemek hakkında yazılanlar. Örneğin, uygun hale getirmek için bütün bir makale yazacak veönünde tofuyu o kadar iyi tanımlıyor ki, bunu hemen tıslayabiliyorum.
Fujio Akatsuka’yı da okudu. Üstün ünlü bir manga amacıdır. Bir proje üzerinde çalışıyorum ve çalışacağı Ocak’ta Tokyo’daki Parco Müzesi’nde güneşleneceğiz. Bu yolun burada onun bir aracı var.
uygulamaktan kaç asistanınız olur mu?
iki.
Profesyonel bir sanatçı olduğunu söylerken ilk ne zaman rahatın?
Hâlâ pek kendine güvenim yok ama genel olarak arkamı kendim yaratabildiğimde olurdu, yani 50 yaşında ikenm.
Onun zaman ne yersin Çalışırken?
Çalışırken yemek yemem! Ama sonra hep bira içerim. Ne hayattam ölmek. ama en önemli şey bir Ben her zaman bira içerim.
Diğer şarkılarla konuşuyorsunuz?
Onlarla çok konuşuyorum ama sonuncusu yüz yüze görüşmeden pek geçmez. Eskiden bir üniversitede derslerini verirdim ve hepsiın oki gezide öğrencim’da ve şimdi Tokyo’da de mevsiminde, bu gidişle gidişini görüyorum. Özellikle Pop Arka yapıyorlar mı Bilmiyorum – bence farklı tarzlarda çalışanlar. Orada çok var.
Ertelenizde ne yaparsınız?
Yapmıyorum. Düşüşlerim yok. Her gün aynı şeyi yapıyorum. Sabah sekizde kalkıyorum, kahvaltımı yapmak ve sahip olmak üzerinde çalışmak için 10’a kadar zamanımı alırım. 11 ile 12 burada [stüdyoya] geliyorum, akşama kadar çalışıyorum, eve gidiyorum, biraz daha fazla çiziyorum ve gece çalışabilirim. Hiç hobim yok, bu yüzden tek gereken arka yapmak.
Kiralık olarak ne diyorsunuz?
Satın aldım, bu yüzden kiralamak için satın aldım.
Kötü dinledikleriniz? En kötü özelliğiniz nedir?
Çok fazla kötümüdür. Çok disiplinli bir hayattan – her gün gitmekte olanlardan bile daha fazla. mesela benim banyo tarzım var. Bunlara ihtiyacı var. Oldukça sıkıcı bir grup var.
Seni ne utandırır?
Hiç bir şey. Belki daha önce biri beni utandırmaya çalıştı ama ben fark etmedim.
Egzersiz için ne yaparsın?
Yürümekten başka bir şey yapmıyorum. Çoklukum ama. Daikanyama’daki Tsutaya kitapçısı olan Meiji Mabedi’nin alana Jinumae’yem başarmak.
Başka bir sanatçının en değerli eseri nedir?
Sanırım favorim Francis Bacon olmalı. Ve Chirico – Giorgio de Chirico, yani. Chirico’nunli binaları içeren çalışması. onun en sevilen dizisi. Bacon sadece insanları çiziyor, bu yüzden portrelerini beğeniyorum.
Bu röportajlar düzenlendi ve kısaltıldı.
Hikari Hidaya’da bulundu.
