Medine’de indirilen Mülk Müddeti, 30 ayet ve 2,5 sahifeden oluşmaktadır. Kuran-ı Kerim’in 561. Sahifesinde konum alan Mülk Müddeti ismini birinci ayette geçen el-Mülk sözünden almış olsa da daha çok müddetinin birinci ayetinde bölge alan Tebareke sözüyle anılmaktadır. Peygamber Efendimiz (s.a.s)’in hadislerine nazaran her akşam yatsı namazından sonra okunması, okuyan kişinin günahlarının affedilmesine ve vefat etmesinin akabinde kabir azabının hafifleyeceğine inanılır.
MÜLK (TEBAREKE) MÜDDETININ FAZİLETLERİ
Daha çok Tebareke Mühleti olarak anılan Mülk Müddeti, vefat eden kişinin akabinde okunması durumunda kabir azabını dindirdiğine, okuyan kişinin günahlarının affedildiğine inanılır ve bundan ötürü başta Peygamber Efendimiz (s.a.s) olmak üzere birçok hadis ve diyanet aliminin Tebareke (Mülk) Vadesinin okunmasını tavsiye etmektedir. Her gün Mülk Müddetini okumanın bilinen birtakım faziletleri şöyledir:
– Mülk (Tebareke) Mühletini her gün okuyan kişinin parası bereketlenir, zenginleşir ve fakirlik yüzü görmez.
– Yatsı namazının akabinde Tebareke Mühletini okuyan kişi vefat etmesinin akabinde kabir azabı diner.
– Vefat eden kimselerin gerisinden okunduğu takdirde o kişinin de kabir azabı hafifler.
– Mülk (Tebareke) Mühletini 41 sefer okuyup yeni bir işe başlayan kişinin işleri rast sarfiyat, güzeliyle gerçekleşir.
– Peygamber Efendimiz (s.a.s) her gün Tebareke Vadesini okuyan bireye kıyamet günü şefaat eder.
MÜLK (TEBAREKE) SURESİ
1. Tebârakellezî bi yedihil mulku ve huve alâ kulli şey’in kadîr(kadîrun).
2. Ellezî halakal mevte vel hayâte li yebluvekum eyyukum ahsenu amelâ(amelen), ve huvel azî zul gafûr(gafûru).
3. Ellezî halaka seb’a semâvâtin tibâkâ(tibâkan), mâ terâ fî halkır rahmâni min tefâvut(tefâvutin), ferciıl basara hel terâ min futûr(futûrin).
4. Summerciıl basara kerrateyni yenkalib ileykel basaru hâsien ve huve hasîr(hasîrun).
5. Ve lekad zeyyennâs semâed dunyâ bi mesâbîha ve cealnâhâ rucûmen liş şeyâtîni ve a’tednâ lehum azâbes saîr(saîri).
6. Ve lillezîne keferû bi rabbihim azâbu cehennem(cehenneme), ve bi’sel masîr(masîru).
7. İzâ ulkû fîhâ semiû lehâ şehîkan ve hiye tefûr(tefûru).
8. Tekâdu temeyyezu minel gayz(gayzi), kullemâ ulkıye fîhâ fevcun seelehum hazenetuhâ e lem ye’tikum nezîr(nezîrun).
9. Kâlû belâ kad câenâ nezîrun fe kezzebnâ ve kulnâ mâ nezzelallâhu min şey’in entum illâ fî dalâlin kebîr(kebîrin).
10. Ve kâlû lev kunnâ nesmeu konut na’kılu mâ kunnâ fî ashâbis saîr(saîri).
11. Fa’terefû bi zenbihim, fe suhkan li ashâbis saîr(saîri).
12. İnnellezîne yahşevne rabbehum bil gaybi lehum magfiratun ve ecrun kebîr(kebîrun).
13. Ve esirrû kavlekum evicherû bihî, innehu alîmun bi zâtis sudûr(sudûri).
14. E lâ ya’lemu men halaka, ve huvel latîful habîr(habîru).
15. Huvellezî ceale lekumul arda zelûlen femşû fî menâkibihâ ve kulû min rızkıhî, ve ileyhin nuşûr(nuşûru).
16. E emintum men fîs semâi en yahsife bikumul arda fe izâ hiye temûr(temûru).
17. Em emintum men fîs semâi en yursile aleykum hâsıbâ(hâsiben) fe se ta’lemûne keyfe nezîr(nezîri).
18. Ve lekad kezzebellezîne min kablihim fe keyfe kâne nekîr(nekîri).
19. E ve lem yerav ilât tayri fevkahum sâffâtin ve yakbıdne, mâ yumsikuhunne illâr rahmân(rahmânu), innehu bi kulli şey’in basîr(basîrun).
20. Em men hâzâllezî huve cundun lekum yansurukum min dûnir rahmân(rahmâni), inil kâfirûne illâ fî gurûr(gurûrın).
21. Em men hâzâllezî yerzukukum in emseke rızkahu, bel leccû fî utuvvin ve nufûr(nufûrın).
22. E fe men yemşî mukibben alâ vechihî ehdâ em men yemşî seviyyen alâ sırâtın mustakîm(mustakîmin).
23. Kul huvellezî enşeekum ve ceale lekumus sem’a vel ebsâra vel ef’idete, kalîlen mâ teşkurûn(teşkurûne).
24. Kul huvellezî zeraekum fîl gerisi ve ileyhi tuhşerûn(tuhşerûne).
25. Ve yekûlûne metâ hâzâl va’du in kuntum sâdikîn(sâdikîne).
26. Kul innemâl ilmu indallâhi ve innemâ ene nezîrun mubîn(mubînun).
27. Fe lemmâ raevhu zulfeten sîet vucûhullezîne keferû ve kîle hâzâllezî kuntum bihî teddeûn(teddeûne).
28. Kul e raeytum in ehlekeniyallâhu ve men maıye konut rahımenâ fe men yucîrul kâfirîne min azâbin elîm(elîmin).
29. Kul huver rahmânu âmennâ bihî ve aleyhi tevekkelnâ, fe se ta’lemûne men huve fî dalâlin mubîn(mubînin).
30. Kul e raeytum in asbaha mâukum gavran fe men ye’tîkum bi mâin maîn(maînin).
MÜLK (TEBAREKE) VADESI MEALİ
1. Kâinatın mutlak mülkiyeti ve hâkimiyeti elinde bulunan Allah büyükler büyüğü, bütün iyilik ve bereketlerin kaynağıdır. O’nun her şeye gücü kâfi.
2. O ki, hanginizin daha şık işler yapacağını denemek için mevti ve hayatı yarattı. Kudreti ebediyen üstün gelen ve günahları çok bağışlayan yalnız O’dur.
3. Yedi kat göğü birbiriyle koordinasyon içinde tabaka tabaka yaratan O’dur. Rahmân’ın yaratmasında hiçbir düzensizlik göremezsin. Haydi, çevir gözünü de bak, bir kusur, bir çatlaklık görebilecek misin?
4. Sonra gözünü tekrar tekrar çevir de bak. Göz, aradığı kusuru bulamamanın ezikliği ve bitkinliği içinde sana geri dönecektir.
5. Biz tarafa en yakın olan göğü kandillerle süsledik. O kandilleri şeytanlara atılan birer mermi yaptık; onlara bir de alevli ateş azabı hazırladık.
6. Rablerini inkâr edenler için cehennem azabı vardır. Gidilecek ne beğenilmeyen bir noktadır orası!
7. Oraya atıldıklarında, cehennemin onları yutmak için homurtu¬larla nasıl içine yanlışsız nefes alıp, uğuldaya uğuldaya kaynadı¬ğını işitirler.
8. Kâfirlere öfkesinden neredeyse çatlayacak! Her bir bölük oraya atıldıkça cehennem bekçileri onlara: “Allah’ın azabından sakındıran bir uyarıcı size gelmemiş miydi?” diye sorarlar.
9. Şöyle yanıt verirler: “Evet, bize bir uyarıcı geldi. Gelgelelim biz onu yalanladık ve onlara: «Allah’ın bir şey indirdiği falan yok; siz ama büyük bir sapıklık ve şaşkınlık içindesiniz» dedik.”
10. Sonra şöyle hayıflanırlar: “Eğer ihtarlara kulak vermiş yahut aklımızı kullanıp gerçekler üzerinde düşünmüş olsaydık, artık şu çılgın alevli ateşin yoldaşları arasında bulunmazdık!”
11. Böylelikle günahlarını itiraf ederler. Artık Allah’ın rahmetinden uzak olsun o çılgın ateş mahkûmları!
12. Buna karşılık, duyu ve idrak sonlarının ötesinde bulunan Rab¬lerine karşı kalpleri hürmet ve ürpertiyle dolu olanlara gelince, onlar için bir bağışlanma ve büyük bir mükâfat vardır.
13. Söylemek istediğinizi velev içinizde gizleyin, velev açığa vurun hiç fark etmez. Zira O, göğüslerde saklanan en bâtın tasavvurları bile tam olarak bilir.
14. Yaratan yarattığını bilmez olur mu hiç? İlmi her şeyin bütün inceliklerine kadar nüfûz eden ve her şeyden hakkiyle haberdar olan yalnız O’dur.
15. O Allah ki, yeryüzünü sizin için uysal bir binek hâline getirmiştir. Öyleyse onun omuzları üzerinde rahatça dolaşın ve Allah’ın sizin için hazırladığı nimetlerden faydalanın. Fakat ahir O’nun huzurunda toplanacağınız unutmayın!
16. Gökte olan zâtın, sizi alanın dibine geçirmeyeceğinden emin mi oldunuz? Bir de bakarsınız, bölge çalkalanıp duruyor!
17. Yahut gökte olanın, üzerinize taş yağdıran bir kasırga göndermeyeceğinden emin mi oldunuz? Siz, benim tehdidimin nasıl bir şey olduğunu yakında bileceksiniz!
18. Gerçek şu ki, bunlardan evvelkiler de âyetlerimi ve peygamber¬lerimi yalanlamışlardı. Lakin beni inkâr etmenin âkibeti neymiş, gördüler!
19. Üzerlerinde kanatlarını aça kapaya uçan kuşları görmüyorlar mı? Onları havada tutan Rahmân’dan diğeri değildir. Elbet O, her şeyi hakkiyle görmektedir.
20. Size Rahmân’dan gayrı yardım edip sizi O’nun azabından kurtaracak ordunuz hangisi? Sahihi kâfirler, büyük bir yanılgı ve tam bir aldanmışlık içindeler.
21. Şayet Rahmân size verdiği rızkı kesiverecek olsa, o devir sizi rızıklandıracak olan hani kim? Gerçek şu ki onlar azgınlık içinde ve haktan uzaklaşmakta direnip duruyorlar.
22. Düşünün bakalım; yüzüstü kapanarak sürünen mi emniyet içinde ve sapmadan yol alıp amacına ulaşır, yoksa direkt amaca götüren dümdüz bir yol üzerinde hiç sapmadan dimdik yürüyen mi?
23. De ki: “Sizi yaratan, size kulaklar, gözler ve kalpler veren O’dur. Ne de az şükrediyorsunuz?”
24. De ki: “Sizi yeryüzünde çoğaltıp yayan da O’dur. En ahir diriltilip yeniden O’nun huzurunda toplanacaksınız!”
25. Buna karşın hâlâ: “Eğer akıllıca söylüyorsanız, bizi tehdit edip durduğunuz kıyâmet ne vakit gerçekleşecek?” diye alay ediyorlar.
26. De ki: “Onun haberi, yalnızca Allah katındadır. Ben ise apaçık bir uyarıcıyım!”
27. Nihâyet kıyâmeti yakından gördüklerinde inkâr edenlerin yüzleri kaygı ve kederden simsiyah kesilir. Onlara: “Alay ederek küs¬tahça isteyip durduğunuz şey işte bu!” denilir.
28. De ki: “Allah beni ve beraberimdeki mü’minleri helâk etse yahut bize merhamet etse, bu O’nun bileceği bir iştir. Evet, söyler misiniz bana, ya kâfirleri can yakıcı azaptan kim kurtaracak?”
29. De ki: “O Rahmân’dır; O’na inandık ve yalnız O’na güvenip dayandık. Bu sebeple, kimin apaçık bir sapıklık içinde olduğunu yakında siz de öğreneceksiniz!”
30. De ki: “Söyleyin bana: Şayet suyunuz mahallin dibine çekiliverse, size kaynağından akıp duran yeni ve tatlı bir suyu kim getirebilir?
Haber7
