İşte Taha Dağlı’nın o yazısı;
Belarus’ta ne olup bitiyor, daha iyi anlayabilmek için Rus RT haber sitesini takip etmekte yarar var.
Russia Today isimli haber kanalı ve sitesinde yayınlanan her haber, verilen her bildiri, Putin’e aittir, diyebiliriz.
Belarus’ta bir seçim oldu, beklenildiği üzere Lukaşenko kazandı ve ortalık karıştı.
Pekala Putin yanlısı RT, Belarus’taki hadiseleri nasıl gördü?
Tutuklanan binlerce kişi, seçim sonucuna itiraz edenlere yönelik polis şiddeti, göstericilerin üzerine sürülen polis kamyonları ve daha bir sürü ayrıntı vardı.
RT hiç birini es geçmedi, en doruktan, en görünür yerlerden düzinelerce Belarus haberi yaptı.
Olağanda Rus medyası, kendi denetimlerindeki bir ülkede yaşanan polis şiddetine asla değinmez, bu üslup ülkelerde protesto olursa, protestocuları terörist diye tanımlardı.
Belarus’ta o denli davranmadılar, tersine Batı medyası Lukaşenko’yu nasıl suçluyor, Lukaşenko karşılarına nasıl duyar kasıyorsa, tıpkı lisanı kullandılar.
Batı’nın Belarus’a ilgisini çok net anlayabiliriz. Rusya bağımlılığından koparıp, kendi yanlarına çekmek istiyorlar.
Tıpkı daha evvel Ukrayna’da olduğu üzere.
Pekala Putin ve Rusya’nın, Belarus’a bakışı nasıl?
Aslında bakıldığında Belarus demek Rusya demek, Lukaşenko demek Putin demekti.
Lukaşenko ile Putin, bir istatistiğe nazaran dünyanın birbirleriyle en çok görüşen önderleri olmuşlardı.
O halde Rusya, neden bu seçimde Lukaşenko’ya aralı davranıyor?
1 Şubat 2020’de ABD Dışişleri Bakanı Mike Pompeo, Minsk’i ziyaret etti ve Lukaşenko’yla bir ortaya geldi.
Belarus, Rusya’ya tabi olan bir ülke.
Rusya ise bilhassa güç konusunda kendisine muhtaç olan Belarus’u tabiri caizse sömürüyor, en yüksek fiyattan doğalgaz ve petrol satıyor.
Pompeo o ziyaretinde işte bu duruma dikkat çekti, Lukaşenko’ya daha ucuz güç teklif etti. Hatta armağan olarak birkaç tanker yakıt verebileceklerini söyledi.
ABD’nin Belarus’a yönelik hali, Putin’in hiç güzeline gitmedi.
Üstüne üstlük Putin’in, Lukaşenko’ya yönelik kuşkularını de arttırdı.
Belarus’taki seçimden günlerce evvel Minsk’te yakalanan Rus Wagnerlerin sırrı da burada.
Putin, Lukaşenko’ya “artık sana güvenmiyorum” iletisi vererek, paralı militanlarını, Belarus’a göndermişti.
Putin’in niyeti iyice ortaya çıktı.
Belarus’a güvenmiyor, Belarus-Rusya ittifakıyla yetinmiyor, Belarus’u büsbütün kendi sonlarına katmak istiyordu.
Putin’i bu kanıya iten sebepler hiç kuşkusuz Lukaşenko’nun Batı ile flörtü ve Rusya’ya karşı “seninle aram çok iyi fakat diğerleriyle da görüşebilirim ne de olsa ben bağımsız bir ülkeyim” bildirisiydi.
Putin bunun acısını 2014’te Ukrayna’da yaşadı.
Kiev’de Batı dayanaklı idare değişikliğiyle Putin yanlısı Victor Yanukoviç devrildi.
Ukrayna’nın idaresi AB ve NATO yanlısı oldu.
Rusya oradaki hamleyi, Kırım ve Donetsk’i ilhak ederek kendine çevirmek durumunda kaldı.
Tabi bunun için ekstra maliyet ve güç harcadı, yeni ambargolara da maksat oldu.
Ukrayna’nın kuzeyindeki Belarus’ta da misal bir ihtimali gören Putin, Belarus konusunda daha erken davranıyor.
Emeli Lukaşenko’nun gitmesi değil, giderse yerine AB-ABD ekseninde birileri gelecek.
Hedefi Lukaşenko’yu zayıflatıp, kendisine iyice muhtaç hale getirmek.
Batı için Lukaşenko bir diktatör.
Şu an Batı ile tıpkı lisanı kullanıp, Lukaşenko’ya aralı davranan Putin, Belarus başkanının bu süreçte Batı karşısında hiçbir albenisi olmayan biri haline gelmesini sağlayıp, bir nevi terbiye ederek, yüzde yüz kendi denetimine almayı hedefliyor.
Biraz daha uzun vadede Putin’in aklından geçen Belarus’u, bir Dağıstan ya da Çeçenistan yapabilmek yani yarı özerklikle Rusya Federasyonuna bağlamak.
Putin’in siyasi zihin dünyası bu türlü.
Suriye’de Esed’i, Libya’da Hafter’i birer Rus valisi üzere gören Putin, Lukaşenko’yu da Rusya’nın Belarus valisi yapmaya niyetleniyor.
Haber7
