Telve Mecmuası bu sayısında, Türk diasporasının genç kalemlerinden hikayeler, şiirler ve denemelerin yanı sıra, Avrupa’daki çeşitli kentlerdeki edebiyat mahfillerinin kıssasına ışık tutan metinleri ile okuyucularını geniş bir coğrafyada edebî bir seyre davet ediyor.
50 kişilik genç muharrir takımını yaklaşık 20 yeni kalemle güçlendiren Telve Mecmuası, bu sayısında edebiyatın muhayyel dünyasına mesken sahipliği yapan “Edebiyat Muhitleri”ne ışık tutarak çıkıyor okurunun karşısına. Mecmua, Türk edebiyatını diaspora ikliminde ihya etmeye yönelik çıktığı seyahatte, Avrupa edebî etraflarını anavatandaki okurlarıyla da buluşturarak bir sanat köprüsü olma konusundaki atılımıyla temayüz ediyor. Bununla bir arada Türk diasporasının genç isimleri, müşterek hatıra, his ve çağrışımlarımızı, geçicilik ve unutmanın çekiminden kurtararak hikaye, şiir ve denemelerle buluşturmaya devam ediyor.
Rümeysa Öztürk, meşhur kahvehaneler ve onların entelektüel müdavimleri üzerinden Viyana’nın kahvehane kültürünü ele alıyor; kahvehane kültürünün bilhassa 19. Asrın sonu ve 20. Asrın birinci yarısında edebiyat ve entelektüel niyet alanlarında temerküz ettiğini ve Viyana’nın dünyaya açılan kapıları haline geldiğine işaret ediyor. Metnin alt başlığı bu resmi ne de hoş anlatıyor “işte tam da burada ne edebî ekoller, üsluplar doğmuş ve batmıştır”.
PARİS’İN EDEBÎ HARİTASI
“İlham Perisi Gerçekse Şayet, Paris’te Yaşıyor Olabilir” başlıklı yazılarıyla Büşra Akyüz ve Ecem Tuba Hızarcı bir öteki kültür merkezinin Paris’in edebî etraflarının tasviri ile çıkıyor karşımıza. Metin, başlığının hakkını verircesine öncelikle kahvehane kültürü üzerinden Paris’in ve Paris yolcusu edebiyatçıların meskenlerini, mimarisi ve tarihi ile gözler önüne seriyor; işaret ettiği büyük isimlerle adeta edebî bir geçit merasimi sunuyor. Bununla da yetinmiyor; Paris’in edebî haritasını muharrirlerin konutları, üniversiteler, sahaflar ve müzeleri anlatarak çıkartmaya devam ediyor. Türk diasporasının bu yapı içerisindeki aktüel faaliyetlerini kıymetlendirerek sona eriyor metin.
His Er Quilichini bir diğer kültür dünyasının -Roma’nın- kültür merkezine çeviriyor istikametimizi. “Biraz Kahve, Biraz Dostlarla Sohbet, Çokça Hayat Üzerine” başlıklı metniyle, Roma’daki kafelerin hangi dev isimlere konut sahipliği yaptığını ve hangi kitapların ilham perilerini konuk ettiğini anlatırken edebiyat ve fikrin yanı sıra siyasetin de bu mecraları uğrak bir durak kıldığına değiniyor.
MÜNİH’İN EDEBİYAT MAHFİLLERİ
Elif Neslihan Güney, Thomas Mann’ın değimiyle “parlayan Münih”in edebiyat mahfillerine götürüyor okuyucularını. İçlerinde Café Stefanie üzere savaş sırasında binası yıkılanları olsa da yükselttiği nefes ve niyetlerle yankıları zihinlerde çınlamaya devam eden kafelerin, kentin ışıltısını hem tarihte hem de bugün artırdığını söylüyor Güney. Kentin edebî merkezlerinin vakit zaman meşhur siyasî simaları da ağırladığını belirten metin, yakın vakitte açılan ve genç yetenekleri buluşturan yeni kafelere ışık tutarak sona eriyor.
Mehmet Bolat, Aix-En-Provence kentindeki kafe kültürünü şahsî deneyimi üzerinden anlatıyor; kafelerin kentin mahremiyet-samimiyet ve yalnızlık-sohbet ortasında yakaladığı imrenilecek dengeyi yansıtan bir atmosfer içerisinde olduğuna işaret ediyor. Tek kişilik masalarıyla kişinin iç dünyasına dönmesini teşvik eden kafelerde göz göze geldiğiniz bir ihtiyarla kendinizi samimi bir sohbet içerisinde bulmanız işten bile değil.
Okurlarını, 1944 Varşova Ayaklanması’nda yanan Ziemianska Kafe’nin kıssası ile buluşturan Merve Kar, 1918 yılının Nisan ayında kapılarını birinci ziyaretçilerine açan kafenin hangi şair, müellif ve ressamlara mesken sahipliği yaptığına değiniyor. Metin, bugün kimilerinin zihinlerinde, az de olsa kimilerinin kalplerinde tesirlerini barındıran kafenin, Polonya edebî iklimindeki kurucu rolüne dikkat çekerek son buluyor.
Mustafa Tarık Biricik ise Londra ziyareti sırasında edindiği tecrübeyi ve gerçekleştirdiği müşahedeleri bizlerle paylaşırken, ziyaret sonrası kapıldığı hissiyat ile tekrar Londra’ya gitseydi hangi edebî muhitlere ve kültür merkezlerine gitmek istediğine değiniyor. Deneyimi ışığında Londra’ya birinci sefer gidecek olanlara da dikkate paha bir güzergah çiziyor.
Ubeydullah Çavuş, “Hannover Edebiyat Muhitleri” başlıklı yazısına kentin edebiyat alanındaki gelişiminin tarihçesine mercek tutarak başlıyor. Metin, günümüzde Hannover’ın edebi muhitlerini tasvir ederek kentle tanışıklığımızı artırıyor.
Telve Dergisi’nin dördüncü sayısı “yabancı” belgesi ile önümüzdeki aylarda raflardaki yerini alacak.
Haber7
