İşte Fatih Karakaya’nın o yazısı;
2017 yılında Fransa Cumhurbaşkanlığı seçimleri öncesi aday Emmanuel Macron öteki adaylara inat Müslümanların gaye gösterilmesine karşı çıkıyor ve “toplumsal barışı inşa” etmeyi vaat ediyordu.
Fakat tıpkı kendinden evvelki Cumhurbaşkanları üzere seçilir seçilmez Müslümanları amaç almaya başladı. Açıklamaları ile Müslüman toplumunda tedirginliğe neden olmaya başladı.
Müslümanlara yapılan akınları görmezden geliyor, kendisi de “Müslüman avına katılıyordu”. 2015 yılında yaşanan Charlie Hebdo vakaları daima Müslümanları toplu hatalı ilan etmek için kullanılıyor ve güya tüm Müslümanlar hadisesi benimsemiş üzere yansıtılıyordu.
HER TERÖR HADİSESİNDE AMAÇ GÖSTERME
Fransa’da her terör hadisesinden sonra Müslümanlara “kalkın, özür dileyin, içinizdeki çokları temizleyin” üzere hiçbir mantığı olmayan telkinler yapılıyordu. Güya cami girişlerinde “karakter ölçücü” aletler vardı.
Gerçi Fransa’da yaşanan terör vakalarında hiçbirinin mescide yakın olmadığını aksine ekseriyetinin gece hayatı, kadın, alkol ve uyuşturucu müptelası olduğunu görüyoruz.
Buna karşın toplu suçlamalar yapılıyor “uyumlu Müslümanlar” hadisesi engellemediği için onlar da tıpkı kefeye konuyordu.
Fransız Müslümanların her birinin istihbaratçı olmasını ve şiddete yönelebilecek olanları kestirim etmeleri isteniyordu.
MEDYADA KİN VE NEFRET PATLAMASI
Bunun sonucu olarak medyada yer alan konuşmacılar, uzmanlar, aydınlar istisnasız hepsi direkt Müslümanları amaç almaya başladı. Artık terörist- Müslüman ayrımı kaldırılmıştı, dindar-radikal içiçe geçmişti.
2016 yılında yalnızca ve yalnızca uzun etek giydiği için Müslüman bir kız okuldan atılmıştı. 2004 yılında okullarda dini sembol yasağı yalnızca Müslüman kızlara uygulanmış ve uzun etek bile dini sembol hale gelmişti.
Ayrımcılık ve dışlama tüm süratiyle devam ederken tıpkı vakitte Müslümanları temsil eden dernekler devletin isteğine nazaran biçim alıyordu. Bu bağlamda Sarkozy tarafından kurulan CFCM’nin başına daima devlet ile iyi geçinen şahıslar gelirken, haksızlığa itiraz edenler radikal İslamcı diye etiketleniyordu.
25 Mart 2020 yılında Müslüman nüfusunun ağır yaşadığı Mulhouse kentinde Macron büyük değişimin sinyallerini verdi. Bir taraftan Müslümanları maksat alırken başka taraftan Türkleri de unutmadı.
O günden sonra medyada reytinglerin de verdiği cüret ile Müslümanlara hakaret edilen programların sayısında patlama yaşandı. Eric Zemmour, Zineb El Rhazaoui, Zohra Bitan üzere ünlü şahıslar her gün medyada Müslümanlara kin kusmaya başladılar. Fransa mahkemesi 2 sefer Eric Zemmour’a halkı kin ve nefrete teşvik ettiği münasebeti ile ceza verdi. Buna karşın bir gün sokakta Zemmour’a laf atıldı diye Emmanuel Macron, Zemmour’u arayarak tam 45 dakika dayanak görüşmesi yaptı.
AYRILIKÇILIĞA KARŞI YASA
Fransa 2022’de yine seçimlere gidecek. Uzun yıllardan beri ülke çok sağcı aday ile öteki bir aday ortasında gidip geliyor. Kelamda çok sağa karşı olan adaylar, “aşırıcılığa” karşı ortak hal almaya davet ediyor ve bu türlü kazanıyor. Lakin 2 Ekim’de Macron’un açıkladığı yasalar ve sonrası takip eden vakalar asla çok sağın bile yapabileceği siyaset değildi.
Macron 2022’de seçilmek için tüm insan haklarını bir kenara koymuş durumda. Yine seçilebilmek için çok sağın oylarına talip. Bu nedenle de hukuksuz işlere imza atıyor.
İçişleri Bakanı Darmanin yaptığı açıklamalar ile bu hukuksuzluğu açıkça ortaya koyuyor. Öncelikle spor salonlarında diğerlerinin önünde çıplak duş almayanları “Cumhuriyet düşmanı” ilan etti. Eşitlikten yana bakan Marlene Schiappa, Müslümanlara düşmanlığı artırmak için güya tüm erkekler 4 evliymiş üzere abartılı durumlar yarattı.
Bu yasaya nazaran Müslümanlar artık kendi imamlarını seçemeyecek, devlet tarafından imamlara etiket yapıştırılarak “iyi imam – berbat imam” ayrımı yapılacak. Böylelikle dini ritüeller bile devlet tarafından denetim altına alınacak.
Aslında dini yaşantısı olan her vatandaş Allah’ın üstünlüğünü her vakit kabul eder, lakin bu kanunlara uymayacak manasına gelmez. Buna karşın Fransa medya aracılığıyla anketler yapıp “Müslümanlar Allah’ın maddelerini Cumhuriyet maddelerinden üstün tutuyor” diye yaygara koparıyorlar.
Her yazılan yazı, her söylenen kelam Müslümanlara karşı nefreti artırmaya, toplum nezdinde hatalı göstermeye yönelik atılıyor.
Örneğin; artık okullarda Müslümanları derinden üzen karikatürler dağıtılacak. Açıkça yangına körükle gidilirken burada Müslümanların en doğal hakkı olan itiraz etme, sevmeme hakkı elinden alınıyor. Bir düşünün ki 6 yaşında bir çocuğa inandığı Peygamber ile ilgili aşağılayıcı yayınlar gösterilecek. Hangi söz özgürlüğü, hangi insan hakları bunu kabul edebilir?
DERNEK VE MESCİTLERİN KAPATILMASI
Şu anda hiçbir formda şiddete karışmamış derneklere inanılmaz derecede baskılar ve baskınlar yapılıyor. Son 5 yılda Barakacity derneğine 4 sefer baskın yapılmış her seferinde kabahat bulunamamıştır. Buna karşın hukuku ayaklar altına alan İçişleri Bakanı, derneği kapatmak için genelge yayınlamıştır. Genelgede dernek liderinin toplumsal medyada birilerini taciz ettiği sav edilmektedir ki bu palavra lakin gerçek olsa bile dernek ile alakası nedir?
Daha vahimi tekrar dernek liderinin İsrail ve bilhassa de Cemal Kaşıkçı cinayetinden sonra Arabistan aykırısı twitleri münasebet gösterilmektedir. Bir düşünün ki Fransa yabancı bir devleti eleştiriyi dernek kapatma münasebeti olarak kullanıyor. Hangi hukuk bunu kabul edebilir?
Son olarak kapatma münasebetinde liderin 2018 yılında Suriye’ye gittiği argüman edilmektedir. Lakin bunu ispatlayacak hiçbir doküman olmadığı üzere insani yardım derneği liderinin Suriye’ye gitmesi ne üzere bir cürüm olabilir?
Öte yandan öğretmen cinayeti olduktan çabucak sonra 50’ye yakın dernek, cami ve şahıslara baskın yapılmıştır. Bunların kimler olduğu hiçbir biçimde açıklanmamış ve münasebet belirtilmemiştir. Fakat tekrar İçişleri Bakanı medyaya yaptığı açıklamada “bu operasyonların cinayet ile alakası olmasa da birilerine bildiri vermek için yaptık” demiştir. Fransa tarihinde hiç bu kadar hukuk ayaklar altına alınmamıştır.
Bu baskılardan nasibini alanlardan biri de UmmahCharity isimli insani yardım derneği lideri Bilal Righi’dir. Bilal tam 15 saat gözaltında tutulup hiçbir suçlama yapılmadan ve yalnızca 5 dakika sözü alınarak hür bırakılmıştır. Şayet bu Müslümanları denetim altına alma hevesi değilse nedir?
Artık Darmanin ya bize uyacaksınız ya da zorla uyduracağız demekten çekinmemektir. Şahsen Macron kendisi savaşçı bir lisan kullanarak “korku taraf değiştirmeli” demektedir. Yeniden hukuka karşıt bir biçimde dindar beşerler “Fiche S” ile fişlenip tahminen de hayatlarında hiç görmedikleri ülkelerine gönderilecekler. Macron yaptığı açıklamada o bireyleri kabul etmeyen ülkelere evvel baskı ve tehdit uygulayacaklarını yeniden kabul etmezlerse de “düşman ülke” ilan edeceklerini söyledi. Bir sefer daha hukukun üstünlüğü değil popülist yaklaşım galip gelmiş oldu.
Aslında örnekleri çoğaltmak mümkün ancak satırlar yetmiyor. Mesela, sadece bir reaksiyon görüntüsü paylaştığı için bir cami 6 ay kapatıldı. Cami nasıl kabahat işler ki? Hatanın ferdi olması hukukun kozmik kurallarından biri değil midir? Fakat hukuk falan kalmadı.
MÜSLÜMANLARIN SUSTURULMASI TEHLİKELİ
Yahudi asıllı muharrir ve Paris’in bir banliyösünde öğretmen olan Cloe Karman, Le Monde gazetesinde yayınladığı bir görüş makalesinde “banliyö çocuklarının susturulması tehlikesine” dikkat çekiyor. Ona nazaran Fransa’da artık konuşma-tartışma ortamı bitti. Ya bendensin ya da terörist, radikalsin. Karikatürleri sevmeme hakkın yok, bakacaksın, seveceksin.
Bu yaklaşımın Müslümanları maksat tahtasına oturttuğunu ve gençler üzerinde tamir edilmeyecek tahribatlar bıraktığını anlatıyor. Kendisi Müslümanların bu kadar rencide edilmesinin tabir özgürlüğü ile alakası olmadığını anlatıyor.
Aslında tüm sıkıntı de burada bitiyor. Tamam sen diyorsun ki ben özgürüm istediğimi derim. Bir kez bu bahiste palavra söylüyorsun, istiklal marşı bir maçta ıslıklandı diye yasa çıkartıp okullarda okuttun. Demek ki her mevzuda sonsuz özgürlük istemiyorsun yalnızca Müslümanlara istiyorsun ancak tıpkı özgürlük çerçevesinde Müslümanların itiraz etmesini kabul etmiyor ve suçluyorsun. Bu formda sağlıklı bir toplum asla oluşamaz.
TÜRKİYE HAZIRLIKLI OLMALI
Kimse Fransa’nın bu kadar dar başla baskıları artıracağını beklemiyordu. Çok sağa karşı blok olmaya çağıranlar çok sağı o denli bir solladı ki Le Pen’e gereç kalmadığı için intihar edecek. Avrupa’nın öteki ülkelerinde hiçbir formda bu kadar baskı yok. Fransa toplumsal huzuru kaybetmiş durumda. Solcu partiler topyekûn suçlandığı için sessizliğe bürünmüş durumda.
Hal bu türlü olunca da tekrar haksızlığa ses çıkarmak Türkiye’ye düşüyor. Bir kere daha “kötü adam rolü” Erdoğan’a biçiliyor.
Lakin şu bir gerçek ki, binlerce Müslüman Türkiye’ye gelmenin yollarını arıyor. Onlar birer mülteci falan değil. Birçoklarının işi, gücü, yüksek diploması var. Birçok kız öğrenci başörtülü okuyabilmek için Türkiye’yi seçiyor. Ünlü internet fenomenleri bile Türkiye’ye yerleşmiş durumda.
O halde Türkiye onlar için ne yapabilir, bu insanlara nasıl yararlı olabilir derken onların da Türkiye’ye ne katkısı olabilir düşünmesi lazım.
Tarihi günlerden geçerken bunları fırsata çevirmek Türkiye’nin elinde.
Haber7
