Dağlı yazısında, AB’nin Türkiye’den istediklerini kaleme alırken, mümkün yaptırımlardan Ankara’nın yanında AB’nin de ziyan göreceğini lisana getirdi. Dağlı ayrıyeten, Avrupa’nın hudut güvenliğinin Türkiye’den başladığını hatırlatarak, “Biden’ın gelişiyle, AB, NATO ile ortayı güçlendiriyor. NATO’nun yanına kendi bünyesinde de silahlı birlikler oluşturuyor. Ancak unutulmasın ki, AB’nin hudut güvenliği Türkiye’den başlar ve bu hiçbir biçimde değişmez. Ne kadar silahlı gücün olursa olsun, hududunda NATO üyesi Türkiye’yi mi istersin yoksa büsbütün dışlanmış Türkiye’yi mi? Hangisi AB için daha inançlı sanki?” tabirlerini kullandı.
İşte Taha Dağlı’nın o yazısı;
“Suriye ve Irak’tan çekil, PKK-PYD rahat etsin.
Libya’yı terk et, yaptığın muahedeyi feshet, Doğu Akdeniz’de donanma değil bir tek kendi kıyında balıkçı teknen olsun.
Yunanistan ne derse kabullen, Ege kıyılarında yalnızca deniz girip, güneşlen.
Kıbrıs’ta Rumları teşhis, Maraş’ı tekrar kapat, adada kelam sahibi olmaya kalkma.
Karabağ’dan askerini çek, bir daha da Kafkasya’yla irtibat kurma.
Ayasofya’yı da derhal müzeye dönüştür.
AB’nin talepleri bunlar. Aksi halde “üyelik sürecini askıya alırız, üstüne bir de yaptırım uygularız” diyorlar.
Bu listede tek söz bile abartı yok.
AP’nin Türkiye raportörü hazırladı, parlamentoda oylanıp, kabul edildi.
10 Aralık’taki dorukta görüşülsün diye AB başkanlarına gönderildi.
Tehdit, “yaptırım uygularız, üyeliğinizi askıya alırız.”
Münasebet, “dış siyasetiniz.”
Neymiş o dış siyaset?
Raportör tek tek sıralamış, “Türkiye’nin Suriye’deki, Libya’daki, Doğu Akdeniz’deki, Kıbrıs’taki, Karabağ’daki siyasetleri, telaş veriyor, rahatsız ediyor” diye.
Saydıkları unsurların tamamı, Türkiye’nin dış değil iç siyaseti aslında.
Hangisi, vazgeçilebilir?
Hangisinden geri adım atılabilir?
Suriye ile Irak’ı boş verelim, güneyimiz işgal mi edilsin?
Libya’dan, Doğu Akdeniz’den, Kıbrıs’tan çekilelim, mavi vatanı mı işgal ettirelim?
Kafkasya’yı boş bırakalım da doğumuzu Ermeni çetelerine mi peş keş çektirelim?
AB’nin “rahatsızız” dediği “dış politika” başlıklarının tamamı İstanbul kadar, Antalya kadar, Hatay kadar, Diyarbakır kadar, Kars kadar, Türkiye sonlarının konusu.
Öbür bir deyişle, AB’nin yaptığı direkt Türkiye’nin iç işlerine müdahale.
Haydi yaptık, diyelim.
Sadece üyeliği dondurmasınlar diye, söylediklerinin hepsini harfiyen yerine getirelim.
Ne olacak?
AB üyeliği mi verecekler?
Hayır.
2013’te duran kronometre yine işlemeye başlayacak o kadar.
Yani üyelik müzakerelerine devam.
Sonra bir sorun daha, haydi bunu da değiştirin, diye sürecek, bu iş.
10 Aralık’ta toplanacaklar.
Bakalım, yaptırım falan uygulayabilecekler mi?
Daha evvel bir çok kere denediler, hepsi fos çıktı.
Evet yaptırım güçlü bir silah.
Uygularlarsa Türkiye ekonomik istikametten yara alır.
Lakin yaptırım, tıpkı vakitte çift taraflı bir silah.
Yani karşı taraftakini vurayım dersin, vurursun fakat birebir ateş dönüp, seni de yakar.
Zira AB-Türkiye ekonomik ilgileri, tek taraflı değil, karşılıklı.
Ve dahası.
AB’nin taahhüt edip yerine getirmediği kelamlar var, bunun karşılığında elde ettiği göçmen imtiyazları var.
AB’nin en büyük baş ağrısı, göçmenler.
Bunu tek tutan ülke Türkiye.
2015’teki göç mutabakatını bozmaya, Avrupa ülkelerinin yüreği kâfi mi?
Biden’ın gelişiyle, AB, NATO ile ortayı güçlendiriyor.
NATO’nun yanına kendi bünyesinde de silahlı birlikler oluşturuyor.
Fakat unutulmasın ki, AB’nin hudut güvenliği Türkiye’den başlar ve bu hiçbir halde değişmez.
Ne kadar silahlı gücün olursa olsun, hududunda NATO üyesi Türkiye’yi mi istersin yoksa büsbütün dışlanmış Türkiye’yi mi?
Hangisi AB için daha inançlı sanki?”
Haber7
