Burdur’un Bucak ilçesinde 18 yıl evvel şizofren teşhisi koyulan Zeynep Topalak ile birlikte yaşayan Mehmet Ali Topalak’ın aşkı pürüz tanımıyor. Hayatını engelli eşine adayan Mehmet Ali Topalak, etrafının de dayanağı ile 10 yıl evvel Zeynep Topalak ile evlendi. Evlendiği günden bu yana her türlü probleme karşın bıkmadan engelli eşine yemekler hazırlayan Mehmet Ali Topalak birebir vakitte konutunun ve eşinin gereksinimleriyle da ilgilendi. Eşinin ve kendisinin aldığı engelli maaşı ile geçimini sağlayan Mehmet Ali Topalak eşine olan sevgisini anlattı.
“Ölene kadar bir yastıkta kocayacağım”
Son vakitlerde boşanma davalarının çok fazla olduğunu, seven insanın eşini asla bırakmaması gerektiği belirten Mehmet Ali Topalak, “Hiç bırakıp gitmek aklıma gelmedi. Ben bunun için uğraşıyorum aslında. Kimi adamlar, bu halde hasta olan bayanların mallarına göz dikerler. Ben malını istemedim. Bir yastıkta kocayacak, ölüp gideceksin. Ben eşimi çok seviyorum. Kimileri iki ayda bir, üç ayda bir boşanıyorlar. Ben yönetim ediyorum. Zorlansan ne yapacaksın. Her şeyi yönetim edeceksin. Bu dünyaya geldiysen katlanacaksın. Kimisinin duasını alacaksın. Usansan ne yapacaksın. Birileri gelip de yardım mı edecek. Etmezler. O bana dayanak olamaz ancak ben yönetim ediyorum. Göz yumuyorum. Takviye olacaksın. Birtakım şeyleri görmezden geliyorum. Ölene kadar bir yastıkta kocayacağım. Ne olursa olsun” dedi.
“Hastane hastane dolaştım, bu hale getirdim”
Eşinin hastalığının evvelden daha makûs olduğunu, hastane hastane dolaşarak biraz da olsa düzelttiğini tabir eden Mehmet Ali Topalak, ayın başında ve sonlarında şizofren hastası eşinin durumunun daha makûs olduğunu söyledi. Topalak, “Bu aylarda bu türlü vakitler olağan konuşur. Şubat aylarında, bahar aylarında hastalığı artıyor. Ben eşimi Antalya’ya, Isparta’ya, Manisa’ya profesöre götürdüm. Eşine yapabileceğimiz bir şey yok diyorlar. Bütçemden aylığımdan kıstım, biriktirdim bu hale getirdim. Evvelden daha berbattı. Eski lisanda ayın yenisi ve eskisinde başı çok ağrır, bağırıp çağırmaya başlar. Haplarını kullanmasa daha çok makus oluyor. Haplarla, iğnelerle düzeliyor. 15 günde bir iğnesi vurulur. Hapını, iğnesini takip ediyorum” diye konuştu.
Topalak ailesinin buzdolabı besin yerine ilaçlarla dolu
Mehmet Ali Topalak’ın buzdolabında ise besinden daha çok ilaçlar yer alıyor. Birtakım ilaçların yüzdesini ödeyerek alabildiğini lisana getiren Mehmet Ali Topalak, eşinin ilaçlarının değerli olduğunu belirtti. Topalak, “Psikiyatri tabibi rapor çıkardı. Fakat yüzdelerini ödeyemiyorum. Eczanede 500-600 lira ilaç parası birikti. Ödeyemediğin vakit eczası ilaç vermez. Ucuzu da var ancak onlar işe yaramıyor. Yarar etmiyor. Devlet ilaçların yüzdesini ödemiyor. Yüzdesini ben ödüyorum. Sakinleştiriciler ucuz lakin başkaları çok değerli. Yüz liranın üstünde dolaba koyduklarım. Bu ilacın bir tanesi 100 lira. Birtakım eczaneciler yönetim ediyor” diyerek birtakım ilaçların parasını daha sonra ödediğini tabir etti.
“Her şeyiyle ben ilgileniyorum”
Hayatını engelli eşine adayan Mehmet Ali Topalak, eşinin yemeğinden konutun paklığına kadar her şeyiyle kendisinin ilgilendiği söyledi. Hayat koşullarının kıymetli olduğuna da değinen Topalak, “Ben kaymakamlıktan kendime bakıcı tutturmam. Meskenin her işini ben yapıyorum. Paklık yapıyorum, sobayı temizliyorum, yemek yapıyorum, ocak battığı vakit siliyorum, çayını, yumurtasını pişiriyorum. Allah ne verdiyse işte. Her şeyiyle ben ilgileniyorum. 550 TL ben alıyorum 850 TL eşim engelli maaşı alıyor. Onunla ilaçları, mutfak masraflarını falan alıyoruz işte. Her şeyden birer kilo alıyoruz. Bunun elektriği var, suyu var, pazarı var. Hepsine yetişemiyoruz. Kısıtlama yapıyoruz” dedi.
Haber7